Κάθε δυο χρόνια ο Σπύρος Γιαννιώτης κρεμάει στο στήθος του και ένα μετάλλιο παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Στις 18 Μαρτίου 2007 είχε ανέβει για πρώτη φορά στο βάθρο σε Τότε, στον πρώτο αγώνα της καριέρας του στην ανοικτή θάλασσα στη Μελβούρνη, είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στα 5 χλμ.
Τον Ιούλιο του 2009, κρέμασε στο στήθος του το ασημένιο μετάλλιο.
Πάλι στα 5 χλμ. ανοικτής θάλασσας, στη διοργάνωση που έγινε στη Ρώμη.
Ώσπου φτάσαμε στη σημερινή μέρα.
Το τρίτο του μετάλλιο έμελλε να είναι και πιο πολύτιμο.
Το κατέκτησε στα 10 χλμ ανοιχτής θάλασσας.
Ήταν το δεύτερο χρυσό για τα ελληνικά χρώματα, μετά τον Άρη Γρηγοριάδη το 2005.
Το ωραίο είναι ότι ο Γιαννιώτης δεν στόχευε τόσο ψηλά στην Σανγκάη.
"Είχα προπονηθεί αρκετά σκληρά και ο στόχος μου αρχικά ήταν η δεκάδα. Τελικά ήρθε το χρυσό μετάλλιο και πρέπει να πω ότι δεν το περίμενα" ομολόγησε.
